Hieronder vermelden we traditiegetrouw de nieuwjaarsrede van de voorzitter van de deelgemeente Hoogvliet, Kees van Pelt.

De bijeenkomst begon met het welkom heten van Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam. Hierna werd een minuut stilte in acht genomen vanwege het overlijden van Arie Broere.

Inleiding

Zoals gewoonlijk rijd ik op nieuwjaarsdag een rondje door de wijken van Hoogvliet om een indruk te krijgen van de schade. Vorig jaar kon ik u al melden dat een positieve lijn zich leek door te zetten. Ik heb een compliment aan de Hoogvlietse bevolking gegeven voor de in verhouding tot andere jaren relatief rustige jaarwisseling. Ik constateerde ook dat er toch nog te veel incidenten waren geweest.

De voorbereiding dit jaar was zo mogelijk nog stringenter dan vorig jaar en het resultaat, voor zover ik dat zelf heb kunnen zien: slechts 2 abri’s en een deur van het metrostation kapot. Langzaam druppelen nog wat gegevens binnen maar over het algemeen wordt ook bevestigd door de wijkteamchefs van de politie dat er sprake was van een rustige jaarwisseling.

Het zal niet alleen aan hun inzet gelegen hebben maar ik heb diep respect voor alle medewerkers van diensten die voor tijdens en na de nieuwjaarsnacht in de weer zijn geweest. Ik doel dan op politie, stadstoezicht, particuliere beveiliging, brandweer, ambulancedienst, deelgemeente en gemeentewerken en Roteb.

En hoewel het commentaar niet van de lucht is geldt dat ook voor de bestrijding van de gladheid in de afgelopen dagen. Eens zijn de grenzen van je mogelijkheden gewoonweg bereikt. Natuur laat zich niet dwingen. Ik zie nog steeds Rotebmedewerkers verwoede pogingen doen wegen begaanbaar te maken. Niet met zout dan maar met zand.

2009 heeft een tal van bijzonderheden opgeleverd die het vermelden waard zijn. Ik haal er op hoofdlijnen een paar uit:

De negatieve economische ontwikkelingen hebben ook Hoogvliet geraakt. Van winkeliers en ondernemers heb ik begrepen dat er gemiddeld zo’n 20% minder omzet is gedraaid, helder is dat vooral de kleintjes het moeilijk hebben gehad en nog hebben.

De bouwwereld kreeg ook zijn deel te verwerken. Daarom zijn we extra blij dat we eind 2009 twee bijzondere momenten hebben gekend, de eerste een sloophandeling ten faveure van de bouw van de Campus en de tweede het slaan van de eerste paal van het Centrumplan op het Rijkeeplein, de bouw van woningen, winkels en het cultuurhuis.

We brachten een Visie op de toekomst die door de professionele partners, maar ook door bewoners gezien hun reacties goed is ontvangen. Op dit moment worden nog de puntjes op de i gezet zodat deze definitief door de deelraad kan worden vastgesteld.

De leefbaarheidsmonitor werd voor de vijfde keer gehouden, over de consequenties van de uitslag kom ik zo nog terug.

2009 was ook het jaar van de jongeren waarmee samen een aantal succesvolle activiteiten zijn ontwikkeld. Wederom is gebleken dat het bij Hoogvlietse jongeren aan creativiteit en ontplooiingsdrang niet ontbreekt. Persoonlijk heb ik veel plezier beleefd aan de spreekuren die ik heb gehouden.

Drie jaar achtereen begonnen met ‘Het gaat goed in Hoogvliet’ Ik hou dat er voor 2010 in de breedste zin gewoon in. Ik kom er zo nog op terug.

Naast de gangbare zaken zal er in 2010 extra aandacht zijn voor: ook hier niet uitputtend.

Gezondheid, sportief bewegen en zorg.

Onderwijs en de ontwikkeling van MFA’s in de wijken.

Onderzoek naar mogelijkheden herstructurering Oud Gadering

Na de succesvolle Banenmarkt in 2009 nu echt een beursvloer gericht op maatschappelijk ondernemen.

Natuurlijk zullen we ook weer zekere bouwprojecten presenteren.

Ik wil twee grote zorgen die ik heb met u delen: (heb er meer hoor)

Ik begon mijn speech met mijn rondje Hoogvliet. Het resultaat van de nieuwjaarsnacht zou je een 7 kunnen geven. De leefbaarheidsmonitor komt uit op een 7, de veiligheidsindex een 8, de sociale index op een 6,5. Waarom noem ik al die lijstjes? Omdat ze een maatstaf lijken te vormen voor de wijze waarop er naar Hoogvliet gekeken wordt. Te veel wordt er geredeneerd vanuit het gegeven dat het in Hoogvliet toch wel goed gaat. Te weinig oog lijkt er in het Rotterdamse te zijn voor de onderhuidse niet directe zichtbare maar wel relevante problemen in de wijken. Wij zien die problemen wel, daar zijn we op gefixeerd. Met een mooi woord is dat nu frontlijnbesturing.

Dat alleen maar hanteren van die mooie cijferlijstjes heeft directe gevolgen als het gaat om het verdelen van bijvoorbeeld financiën. Te veel naar mijn idee. Het is prettig om te constateren dat Hoogvliet niet meer in een adem genoemd wordt met slechte wijken. Het heeft ook een keerzijde en ik heb daar onlangs in een commissie van de Rotterdamse Raad nog eens op gewezen en ik doe dat hier vandaag nog maar een keer. Hoogvliet is met veel inzet gekomen waar het nu is van een deelgemeente met grootschalige achterstandsproblemen tot een deelgemeente die in zijn grote geheel een enorme sprong voorwaarts heeft gemaakt. Dat vraagt nog steeds om extra investeringen zowel in financiën als in de noodzakelijke handjes. Het is net als met het onderhouden van een verwarmingsinstallatie thuis, die hang je niet eenmalig nieuw op daar moet je jaarlijks onderhoud aan laten plegen en soms onderdelen in vervangen. Wat wij merken met onze buurtgerichte aanpak is dat er nog veel achterstand is goed te maken dat blijkt alleen al uit de analyse die de grondslag vormt voor het Integrale wijkactieprogramma. Ik vind dat er vanuit de diensten nog te veel aanbodgericht (wij hebben een product en dat is goed voor u) wordt gedacht en te weinig wordt gekeken hoe met soms kleine ingrepen er versnellingen kunnen worden bereikt.

Veel meer dan via vaste lijnen en lijstjes is flexibele inzet nodig om problemen snel het hoofd te kunnen bieden.

Een tweede zorg die ik heb ligt eigenlijk in het verlengde van wat ik net heb gezegd. Het feit dat er wel geroepen wordt dat er veel minder regelgeving moet zijn in dit land en dus ook in Rotterdam maar dat de werkelijkheid is dat het aantal regels niet afneemt. Het hanteren van regels betekent ook dat je er een stringente handhaving op moet nahouden en wij, de overheid, laten veel te veel na om stap twee te zetten. Laat ik nou eens niet de politie als voorbeeld nemen, daar wordt op dit moment al genoeg aandacht en zorg aan besteed. Maar het handjevol handhavers (schoolinspectie, bouwinspectie) dat wij hier in Hoogvliet hebben valt nauwelijks of in zijn geheel niet te verwijten dat ze niet alle zaken kunnen beetpakken zoals de bewoner en diezelfde overheid dat graag zou zien. Er is dus een grote discrepantie tussen wat de overheid aan regelgeving oplegt en wat er vervolgens aan uitvoering tegenover kan staan. Ik ga geen voorbeelden noemen die kan iedereen hier zelf wel bij bedenken. Komende vanuit een gedoogcultuur zie ik hier voor de centrale overheid nog een hele zware taak voor de komende jaren weggelegd. We missen ook hier dus de noodzakelijke handjes in het veld. Het benauwt mij dat we dat met zo weinig inzet, zo weinig handjes, de handhaving op allerlei gebied moeten hoog houden.

Als we dat op een aanvaardbaar peil zouden kunnen brengen zou dat onmiddellijk zijn weerslag vinden in de rust op straat, de tevredenheid bij bewoners en dus het sociaal welzijn in de diverse wijken van Hoogvliet. Ik ben daar echt van overtuigd.

Ik kijk bij deze twee zorgen toch ook naar het college, naar u burgemeester in het bijzonder. U treft in Hoogvliet bewoners, een bestuur, een deelraad en partners aan die met ziel en zaligheid de afgelopen jaren een bijzonder experiment met een enorme ambitie tot aansprekende resultaten heeft kunnen leiden. Wij weten dat we nog lang niet klaar zijn, dat resultaten specifiek op het gebied van welzijn en maatschappelijke status van bewoners nog heel broos zijn. Over de uitvoering zijn er ideeën te over maar het gaat nu ondanks een economisch mindere periode wel om verder investeren. Wij willen die inzet graag plegen maar hebben wel die extra handjes, zo noem ik het maar steeds, hard nodig.

Ik vind het van respect getuigen naar de bewoners van Hoogvliet maar ook als onderdeel van de stad Rotterdam als we de aandacht blijven behouden die we daarvoor verdiend hebben en nog steeds verdienen.

Hoe het ook uitwerkt. We zijn met hulp van velen altijd uitgegaan van eigen kracht met het behalen van de resultaten waar we trots op kunnen zijn en dat zal ons verder helpen om dit karwei in Hoogvliet uiteindelijk ook af te maken. We zijn al gewend om efficient om te gaan met schaarse middelen en het zal ons niet weerhouden om de armen uit de mouwen te blijven steken.

En met mijn devies voor dit jaar: een beetje meer respect voor elkaar, brengt ons dichter bij elkaar, gaat dat zeker lukken.

Respect is een woord dat dit jaar in veel nieuwjaarsspeeches wordt gebruikt. Ik heb het ook onze burgemeester horen benoemen afgelopen maandag. Het heeft mij er niet van weerhouden het ook een aantal keren in mijn nieuwjaarsrede te hanteren.

Voordat ik afsluit. 2010 is ook het jaar van verkiezingen voor zowel de gemeenteraad als de deelraad, ik roep alle bewoners van Hoogvliet op om toch vooral op 3 maart gebruik te maken van hun stemrecht.

Ik wil mijn dank uitspreken richting bewoners, partners, corporaties diensten en instellingen,ambtenaren DG, de deelraad en college van B&W voor de inzet in het afgelopen jaar.

Ik hoop dat u een gezond en gelukkig 2010 ten deel mag zijn en dat er met respect wordt gekeken naar en gesproken wordt over alle activiteiten die u in het komende jaar met elkaar ontplooit.

Vervolgens werd Burgemeester Aboutaleb het woord gegeven en ging men over tot het uitreiken van de Vrijwilligers prijs ( zie elders in deze krant).

Bew: J.K.