Marcellus Hoornweg, niet alleen bekend vanwege zijn schilderkunst, maar ook door zijn rebelse optredens, in de vaderlandse pers, als het gaat om zijn mening ten opzichte van stoffige beleidsmakers, is deze keer onze gast.
Eigenlijk was het andersom, wij waren te gast bij Marcellus.
|
|
| Zijn smaakvol, maar vooral gezellig ingerichte woning aan de Binnenban in Hoogvliet, zal aan de buitenzijde geen enkele sterveling op het idee zetten dat hier een kunstenaar van uitermate hoog niveau woont en werkt.
In de niet al te groot vertrek staat een statige schildersezel zoals je ze niet vaak meer zien, de degelijkheid van de totaal vol gekliederde schilderijdrager doet je vermoeden dat Rembrandt daar ooit de Nachtwacht op heeft afgewerkt.
|
Marcellus, die door zijn markante kop zelf al een meesterwerk is, werkt met een precisie waar je letterlijk de kriebels van krijgt. Hij hanteert de penselen met een trefzekerheid, maar tevens zeer zachtmoedigheid, alsof hij bezig is met een vrijage aan het verleden.
Marcellus, immer bezig om te ontdekken hoe de oude meesters hebben gewerkt, heeft al reeds een aantal opzienbarende ontdekkingen gedaan betreffende de samenstelling van de verven en de wijze waarop ze moeten worden aangebracht.
|
|
Tijdens een demonstratie, waarin hij vol vreugde weer een van zijn laatste vindingen aan ons presenteerde, stroomde zijn mond over van superlatieven waarvan we soms maar met moeite de strekking konden volgen.
Als in extase riep hij verbazende kreten naar ons, waaruit bleek dat hij zelf soms versteld staat van het resultaat, dat hij toch echt zelf heeft veroorzaakt. We kregen het gevoel dat hij niet alleen de techniek van de oude meesters heeft ontdekt, maar dat hij deze zelfs aan het perfectioneren is.
| |
|
Marcellus maakt zijn eigen materiaal, soms denk je bij het rondkijken in zijn atelier meer aan een laboratorium van het type Cathwezel dan aan een schildersonderkomen. Vele potjes met stoffen en gemalen hout etc. vullen de planken van zijn kasten, lijnolie die in de zon moet kleuren, grafiet dat geel moet worden, wij zijn de draad allang weer kwijt, maar gelukkig weet Hoornweg precies wat hij aan het doen is.
|
Het is ook een man die van nostalgie houd, het liefst zo intens mogelijk. Tijdens ons bezoek, en het daarna terug draaien van de video opnamen die we voor Hoogvliet Digitaal maakten, ontdekte hij dat de stoel waarop hij tijdens het schilderen zit, zo 'lekker' kraakt. Dat geluid maakte iets rustigs in hem wakker, het gaf zo'n heerlijk relaxt geluid, zo vertelde hij ons.
|
|
| Hiermee mag duidelijk zijn geworden dat Marcellus dan vaak wat rebels is, maar eigenlijk ook erg gebrand is op zijn eigen intense genieten, in alle rust, het liefst met een krakende stoel.
|
|
|
| Links is Hoornweg bezig met een meesterwerk, waar hij zijn laatste vindingen in aan het verwerken is.
|
Rechts ziet u een ludieke actie van Marcellus, waarin hij de deelgemeente raad wil overtuigen van de onzin betreffende de kap van een aantal bomen in zijn 'stad' Zijn, en ook onze vriend, Erwin Karreman was toen degene die hem aankondigde als bomenridder.
|
|
| Een hoekje in zijn werkkamer, een dooie Duitser uit de eerste oorlog, volgens Marcellus.
|
|
|
| |