Lokale omroep SWY, die ook een deel van Hoogvliet bereikt, heeft weer problemen met vrijwilliger
Het is zeker niet voor het eerst dat Studio West IJsselmonde (SWY)
problemen heeft met vrijwilligers, regelmatig waren er in het
verleden dergelijke misstanden.
Behalve de kwaliteit van de programma's die door welwillende vrijwilligers
worden gemaakt getuigd het bestuurlijk beleid van weinig professionaliteit.
Vorige week werd medewerker Jan Jongerius aan de weg gezet door
het 'toegevoegd bestuur', zoals ze zich eerst noemden en dit later
ombogen naar 'managementteam'.
Volgens Jan Jongerius is de ellende begonnen omdat de betreffende 'bestuursleden' min of meer jaloers zijn op het succes van zijn programma 'tussen kerkbank en kantinestoel' dat elke zondagochtend veel luisteraars trok. Jongerius doet dat programma al zo'n dik dertien jaar en heeft vele mutaties binnen het bestuur meegemaakt. Navraag bij de Kamer van Koophandel leert al snel dat het huidige vermeende bestuur niet op papier bestaat, iets waar Jongerius de betrokkenen op aansprak. Dit werd door de zich bestuurder noemende personen hem niet in dank afgenomen en dus moest hij wijken. Jongerius: 'Ik hou mijn mond niet en sprak ze aan over de onzin en het niet bestaan van een
toegevoegd bestuur en dat wij als SWY zeer strafbaar waren met een niet voltallig dagelijks bestuur. Geen voorzitter, wel een secretaris (Medewerkster en woordvoerster van de gemeente Albrands-
waard) en een penningmeester, tevens wethouder en programmamaker. Dit zijn strafbare feiten en kunnen je de zendmachtiging kosten. Als het commissariaat dit weet is het gewoon over en uit. De twee echte bestuursleden nemen zelf geen beslissingen en verantwoordelijkheid, maar delegeren dat door naar het managementteam en die weten er wel raad mee. Dus niet luisteren, niet op je knieën voor excuses en vooral blijven jaknikken, dat deed ik dus niet! En dan mag je van de ene op de andere dag vertrekken. Zij leggen het uit als dingen negatief benaderen en doorvertellen, ik hou het op kritiek en de wil om er over te praten, maar dan op een goede tweezijdige manier! Normen en waarden kennen ze ook al niet, want op een fatsoenlijke en normale manier afscheid
nemen van je luisteraars na zo,n 649 keer, is 13 jaar, wordt je
niet eens gegund door de Gestapo.'
Jan Jongerius is duidelijk aangeslagen en enorm teleurgesteld
in mensen en in het bijzonder de vermeende bestuursleden van SWY.
Ook van vele andere vrijwilligers bij SWY had hij wel wat meer
bijval willen zien, uiteindelijk hadden velen in de wandelgangen
dezelfde kritiek, maar zij kozen voor zwijgen om hun hachje te
redden, aldus Jan.
Al langer
Bij SWY gaat het al jaren niet zoals het hoort, onderzoek bracht
reeds in 2004 aan het licht dat er bestuurlijk niet veel klopt.
Met het vertrek van de toenmalige (echte) voorzitter Roel Azaro
werden de problemen almaar groter. Een ex medewerker: 'Er was
totaal geen bestuur, iedereen deed maar wat en er was geen aanspreekpunt.
Soms kreeg je 'uit het niets' een mail of briefje waarin weer
wat nieuwe regeltjes werden aangekondigd. De meest belachelijke
opdracht van het spookbestuur was wel dat de medewerkers maar
moesten gaan betalen om hun vrijwilligerswerk te mogen doen. Want,
zo motiveerde men, als je met plezier je werk doet moet je daar
ook wat voor over hebben'.
Dit is te vergelijken met bijvoorbeeld de chauffeur van een wijkbusje
die geld moet meebrengen om als vrijwilliger op die mooie bus
te mogen rijden.
Belangenverstrengeling
Van de zich bestuur noemende mensen is een deel werkzaam bij de
Gemeente Albrandwaard, tevens subsidie verstrekker van SWY. Dit
is in strijd met de regelgeving omdat er zo sprake is van belangenverstrengeling.
Zowel de Gemeente Albrandswaard als het bestuur van SWY hebben
daar verder nooit iets over duidelijk gemaakt, als er door vrijwilligers
vragen over werden gesteld dan kreeg men geen antwoorden.
Overname
De locale oproep SWY bestaat bij de gratie van de inbreng
van vrijwilligers, zij hebben hun eigen programma en zorgen er
zelf voor dat het inhoudelijk goed verloopt. Zo maakte Jan Jongerius
zijn radioprogramma ook, hij zorgde voor interessante gasten in
zijn programma en regelde zelf vaak een flesje wijn als dank.
De uitzendingen van Jongerius waren peilers waarop een deel van
het succes van de zender nog rustte. De bestuursleden zelf hebben
weinig creatieve inbreng op dit gebied, hun eventuele programma's
trokken nooit veel luisteraars, aldus een medewerker.
Volgens Jongerius zit daar dan ook de kneep, het bestuur stond
nooit echt in de belangstelling en hij met zijn programma wel.
Ironisch genoeg gaat men door met het door Jongerius opgezette
radioprogramma, men hoopt kennelijk de door hem opgebouwde grote
luisteraarkring over te kunnen nemen.
Geen redden meer aan
Volgens Jan Jongerius is er na de zoveelste flater van de
leiding van de radiozender geen redding meer mogelijk. 'Het beste
zou zijn om het hele bestuur of mensen die zich daar voor uitgeven
heen te zenden', zo vertelde Jan.
We spraken met diverse ex medewerkers en ook met nog huidige,
buiten beeld, om het zo even te noemen, kwamen er telkens dezelfde
problemen op bestuurlijk niveau om de hoek kijken. Buiten beeld
omdat de medewerkers niet met hun naam in de kranten wilden verschijnen,
men is kennelijk huiverig voor het 'bestuur'. Wat bij de meeste
mensen dwars zit is het wanbeleid en het feit dat bestuurders
tevens werkzaam zijn bij een overheid die subsidie verstrekt,
daarnaast vindt men de 'leidinggevenden' autoritair en acht men
ze zelf 'nauwelijks in staat om iets zinvols te presteren'.
Niet bij zitten
Jan Jongerius, een integer man die vorige week met de VUT ging
maakte een mooi programma, het was zijn liefhebberij waar hij
enorm veel energie in stak. Hij bemoeide zich weinig met zaken
die niet zijn programma aangingen, maar liet anderzijds ook niet
de kaas van zijn brood eten. Jan heeft plannen om zijn creatief
en geestelijk eigendom 'Tussen kerkbank en kantinestoel' mee te
nemen naar een serieuzere radiozender. Verder is hij niet van
plan het er zomaar bij te laten zitten, juridische actie van zijn
kant is wel te verwachten.
J.K.